Miodrag Dado Đurić
Miodrag Dado Đurić (Cetinje, 4. oktobar 1933 — Pariz, 27. novembar 2010) je bio crnogorski slikar savremene umjetnosti 20. veka, jedan od najistaknutijih predstavnika današnje figurativne umjetnosti. Takođe je bio ilustrator knjiga i vajar.
Školovao se u Herceg Novom 1952, a Akademiju likovnih umjetnosti završio je u Beogradu 1956. godine, u klasi profesora Marka Čelebonovića. Od 1956. živi u Francuskoj, u selu Šamon an Veksan blizu Pariza, gdje ima atelje i stan. Boravio je kratko u Njujorku, a potom u Centralnoj Africi. Pored crteža i uljanih slika radi grafike, a od 1978. do 1980. godine, pored crteža i grafike, radi kolaže i asamblaže. Njegova djela se nalaze u mnogim muzejima, galerijama i privatnim kolekcijama i iz njih se može suditi o njegovom majstorskom likovnom umjeću u kome dočarava apokaliptične spojeve. Posle Marka Šagala i Salvadora Dalija, Dado Đurić je jedan od umjetnika koji su najviše uticali na pojam nadrealizma u slikarstvu.
Prije više od jedne decenije ugledni istoričar umjetnosti, Alan Boske, je o njegovom djelu objavio monografiju „Dado, univerzum bez odmora“, a nedavno mu je posvećen i jedan dokumentarni film.
Prvu izložbu, u prijestonici zemlje u kojoj je rođen, Dado je imao u eminentnoj beogradskoj galeriji “Verica DS art galerie”. Tom prilikom je ovaj mag figurativne fantastike izlagao sa svojim sunarodnicima u okviru čuvene izložbe “Ljuba, Dada, Vlada” koja je otvorena u januaru 1995. godine, a koja danas predstavlja početnu tačku u procesu upoznavanja publike sa likom i djelom ovog velikana.
Umro je 27. novembra 2010. godine u Parizu poslije duge i teške bolesti.