Čovjek i atmosfera ambijenta

lašeni i dosljedni figurativac Tucović ljudskim likom izražava i svoje i emocije vremena. “Ne vjerujem da se slike više i prave iz iskrene i iskonske začuđenosti pred jezivom tajnom postojanja. Igraju se sitne igre ljudskih taština dok neko ne ugasi svetlo…”, zapisao je još 1995. Ali je nastavio da slika slike, piše crteže i pravi objekte baš iz te “začuđenosti”. Šta li vide oči djevojke na divnom crtežu “Noći i dani Jelene iz Lesnova”, a šta one “Oštrača”, uslikanog u sanduku od municije? Na šta li misli krasni dječak – “Graditelj Caričinog Grada” na velikoj slici iz 1992, okružen različitim mobilijarom na holandski popločanom podu dok gleda u nas a ne u maketu grada na komodi. Tucović vješto angažuje emocije gledaoca na tumačenju njegovih promišljanja vezujući njegovu pažnju za detalj slike i objekta. To su vjerovatno najbitniji i najtrajniji kvaliteti njegovog slikarstva.
Postmodernistički uticaji vidljivi su najviše na onim platnima koja inspirišu fotografije i koja imaju portretske karakteristike, kao što su “Borhes”, “Duboki pogled”, “O bilju”… Elementi slike svjedoče o njegovom udubljivanju u sadržaje koji govore o temi i ličnostima i efektno su materijalizovani. Otkrivaju veliku kulturu autora i kreativnu samostalnost, pa je efemerno tražiti sličnosti, sporiti se o tome je li sadržaj njegovih djela narativan i da li “podsjeća” na nekoga, što se često uzima i kao mana i kao kvalitet.

Vijesti
Februar 2000. godine